ترس از صمیمیت

زمانی که از نزدیک شدن بیش از حد می‌ترسید.

زخم‌های عاطفی می‌توانند برای مدتی با شما بمانند، حتی اگر همیشه متوجه آنها نشوید. آنها می‌توانند باعث شوند از موقعیت‌هایی که ممکن است شما را به تجربه دوباره آن درد سوق دهند، اجتناب کنید.

وقتی برای جلوگیری از آسیب دیدن، افراد را در فاصله معینی از خود نگه می‌دارید، ممکن است با ترس از صمیمیت زندگی کنید. کشف اینکه چرا از صمیمیت می‌ترسید، می‌تواند اولین قدم برای مقابله با آن باشد.

علائم مشکلات صمیمیت چیست؟

صمیمیت، ارتباط شخصی با کسی است که به شما احساس امنیت، حمایت و پیوند می‌دهد. این ارتباط نشان می‌دهد که شما یک رابطه نزدیک با فرد دیگری ایجاد کرده‌اید.بسیاری از افراد تصور می‌کنند که صمیمیت عمدتاً در سطح جنسی رخ می‌دهد، اما اکثر منابع توافق دارند که حداقل چهار نوع صمیمیت وجود دارد:
-فکری: پیوند از طریق ایده‌ها، اخلاقیات، باورها، افکار و نظرات
-عاطفی: احساس اعتمادی که امکان بیان احساسات شخصی و خصوصی و آسیب‌پذیری را فراهم می‌کند.
-تجربی: ارتباط از طریق فعالیت‌ها، تجربیات زندگی یا علایق مشترک
-فیزیکی و جنسی: به اشتراک گذاشتن لمس یا نزدیکی عاشقانه و فیزیکی
ترس از صمیمیت می‌تواند شامل همه زمینه‌های نزدیکی باشد، اما برای بسیاری از افراد، همه چیز به صمیمیت عاطفی برمی‌گردد.
افرادی که با ترس از صمیمیت زندگی می‌کنند، اغلب از آسیب دیدن عاطفی می‌ترسند. آنها ممکن است نگران این باشند که کسی “راز تاریک” آنها را کشف کند – مثلاً باورشان به اینکه به اندازه کافی خوب نیستند، یا ترس از اینکه وقتی از نظر عاطفی سرمایه‌گذاری کرده‌اند، آن شخص آنها را ترک کند.

آیا ترس از صمیمیت و عدم دسترسی عاطفی یکی هستند؟

ترس از صمیمیت و عدم دسترسی عاطفی شباهت‌های زیادی دارند و می‌توانند همپوشانی داشته باشند. همچنین، یکی می‌تواند محصول جانبی دیگری باشد. با این حال، تفاوت اصلی به دلایل زمینه‌ای ترس برمی‌گردد. فردی که از نظر عاطفی در دسترس نیست، اغلب از دست دادن استقلال یا حس خودآگاهی‌اش می‌ترسد، بنابراین از نظر عاطفی در رابطه سرمایه‌گذاری نمی‌کند اما ترس از صمیمیت می‌تواند ناشی از اجتناب از پریشانی عاطفی پس از رها شدن، دلشکستگی یا ناامیدی باشد.

آیا ترس از صمیمیت و ترس از رها شدن یکی هستند؟

ترس از صمیمیت می‌تواند شامل احساس رها شدن نیز باشد، اما ترس از رها شدن یا اضطراب جدایی با ترس از صمیمیت یکسان نیست. ترس از صمیمیت می‌تواند مانع از نزدیک شدن افراد به شما شود – به طور عاطفی شما را منزوی می‌کند تا از احساس آسیب دیدگی جلوگیری کنید. ترس از رها شدن می‌تواند برعکس عمل کند. می‌تواند شما را به سمت وابستگی‌های سریع سوق دهد، گاهی اوقات شما را در روابط ناسالم نگه می‌دارد زیرا بزرگترین نگرانی شما جلوگیری از ترک شما توسط طرف مقابل است.

ترس از صمیمیت چه حسی دارد؟

وقتی با ترس از صمیمیت زندگی می‌کنید، روابط می‌توانند به سرعت از لذت‌بخش به استرس‌زا تبدیل شوند. در ابتدا، ممکن است زمانی که ارتباط شما به اندازه‌ای نزدیک نیست که باعث نگرانی شود، احساس راحتی کنید. در این مرحله، ممکن است از جنبه‌های اجتماعی یک دوست یا شریک جدید لذت ببرید. اما با قوی‌تر شدن پیوند، علائم ترس از صمیمیت می‌تواند ظاهر شود.
ممکن است این علائم را تجربه کنید:
⁃ شک و تردید هنگام دریافت تعریف یا ابراز عشق آنها به شما
⁃ سوء ظن به انگیزه‌های رابطه‌ای شریکتان
⁃ طغیان‌های عاطفی یا چرخه‌های رابطه‌ای
⁃ رفتارهای خود تخریبی
⁃ کناره‌گیری از تماس فیزیکی
⁃ کاهش ارتباط مؤثر

اما خارج از یک رابطه، علائم ترس از صمیمیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
⁃ سابقه قرار ملاقات‌های سریالی
⁃ اضطرار عاطفی برای بی‌نقص و دوست داشتنی بودن برای همه
⁃ ناتوانی در بیان آشکار نیازها یا احساسات خود
⁃ ناراحتی زمانی که کسی نیازها یا احساسات خود را بیان می‌کند
⁃ علائم عزت نفس پایین

چه عواملی باعث ترس از صمیمیت می‌شوند؟

ترس از صمیمیت یک مکانیسم خود محافظتی است.
این واکنش بیشتر در سبک دلبستگی‌های ناایمن دیده می‌شود و آسیب رشدی ناشی از آن معمولاً تجربه رها شدن در دوران کودکی است.”
سبک دلبستگی نحوه ارتباط شما با افراد دیگر یا الگوهای رابطه‌ای شما است. روانکاو جان بالبی اولین بار این مفهوم را در دهه 1950 مطرح کرد. بالبی گفت روابط بزرگسالان بر اساس تعاملات اولیه دوران کودکی با مراقبان اصلی شکل می‌گیرد.
اما سبک دلبستگی تنها عامل مؤثر در ترس از صمیمیت نیست.
رفتارهای تکراری یا تجربیاتی در طول زندگی که فرد را به احساس بی‌ارزشی نسبت به عشق تشویق می‌کند، می‌تواند در آینده به ترس از صمیمیت کمک کند. همچنین، ترس از صمیمیت می‌تواند ناشی از تروما و شرایط سلامت روان، مانند اختلال شخصیت اجتنابی یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) باشد.